41.Hafta

41.Hafta

Yok artık!! Dediğinizi duyar gibi oldum...
Evet ben de bu saate kadar doğurmayı umuyordum.Ama NST'de ne bir sancı ne bir kasılma ne de bir açılma mevcut.Doktoruma yönelttiğim "e biz bu Pazar suni sancı ile başlatıversek doğumu olmaz mı?" sorumun cevabı da NST sonucuna göre olumsuz..

Yani şöyleymiş durum.Normalde gebelik 42 haftanın sonuna dek uzayabilen bir süreçmiş.Ancak rahimin doğuma hazırlanmış olması da önemliymiş.Açılma var ama doğum yavaş ilerliyorsa,tam olarak başlayamıyorsa hızlandırmak için suni sancı verilebilirmiş.Ama benim durumumda yani ortada hiç bir belirti yokken suni sancı almamın bir anlamı yokmuş.Mazoşist gibi sancı çekip bi kaç saat sonra sezeryan olurmuşum. 
Normal doğum sancısıyla şansımız %90
Suni Sancı,epidural gibi ilaç takviyeleri ile %70-80
Benim önerdiğim belirti yokken zorla doğum başlatma ile ise %50
normal doğurma şansım varmış...

Yarın yani Pazar günü eşimin doğum günü...Hamile kaldığımı öğrendiğimden beri bebeğin erkek olduğunu ve 6 Ekim'de doğacağını hissediyordum.Biri tuttu,ama ikinci hissiyatımdan şu an pek emin değilim.

39.haftaya kadar karnımda çatlak bile yoktu.20 kg almıştım.Ama doğumun bir türlü başlamaması o kadar moralimi bozdu ki abur-cubura dadandım,yürüyüşlerimi kestim evde kitap okuyup TV izleyerek takıldım.Tam bu sırada 2 kg daha aldım ve o pürüzsüz yuvarlak karnım çatır çatır çatladı.O kadar kaşındı ki üriter mi oldum diye düşünürken kırmızı mor çirkin izleri gördüm :( 

Bunca zaman beklemişken,Allah'a çok şükür normal yolla hamile kalmış,normal ve sağlıklı bir hamilelik geçirmişken,doğum da olabildiğince müdahalesiz ve normal olsun istiyordum. 40.haftayı da bu umut-umutsuzluk ile geçirdim.
Hatta hamileliğimin ilk 3 ayında dikkat ettiğim bir çok şeye hiç dikkat etmedim.Uzandım,ev süpürdüm,vileda yaptım,yıkamadan gelen halılarımı odalara taşıyıp elimle yaydım. Kendimi bedensel olarak yordum ve zorladım ama tık yok. Hurma yedim,bol bol meyve suyu sıkıp içtim.Tık yok...

Elbette mühim olan doğumun şeklinden çok bebeğim ve benim sağlıklı bir şekilde birbirimize kavuşmamız...

Beni en çok korkutan ve üzen şey de ne biliyor musunuz?
Bunca zaman bekledikten,hep olumlu düşünüp normal doğuma odaklandıktan sonra sezeryan olmak!!
Çünkü 38.haftada gayet planlı ve stressiz bir şekilde sezeryan olabilirdim.Şu an bebeğimin 20si çıkmış olurdu!! Bunca beklemişken Arda'da ben de normal doğum deneyimini yaşayalım istiyorum.
Artık iki günde bir görmek istiyor doktorumuz.Bebeğin kakasını yapma riskine karşılık da en geç önümüzdeki Cuma alınma ihtimali var :(

Lütfen dualarınızı eksik etmeyin,bir an önce,bir avazda kavuşalım bebeğimize...
Tüm hamile okuyucularıma kolay,su gibi bir doğum diliyorum.

Sevgiler,

Yorumlar

  1. Aaah canım yaa böyle beklemekte zor. Ama dediklerin o kadar doğru ve doktorunda o kadar iyi imiş ki şu an çoktan doğumu sezaryen ile yapmış olabilirdin. Ha gayret ha sabır diyorum canım. Biliyorum artık daha zordur ben 37 de bile artık gece zorlanıyorum. Dualarım seninle belki de her şey senin aklından yüreğinden geçen gibi olur, su gibi, en kolayından olur :)

    İnşallah!

    YanıtlaSil

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Atopik Dermatit (Alerjik Egzama)

Sevgiliye Meyve Yedirmek

Piruze