Arda 5 Aylık

Ay yan döndü,yuvarlandı yuvarlanacak derken bizimki olduğu yerde 360 derece dönmeye başladı.Yarı beline kadar kalkıyor.Özellikle sallamaya çalışırsam dikiliyor. Çok komik görünüyor.
Ek gıdalara geçtik.Doktorumuz gelişiminin önde olduğunu ve dişlerinin yeterli olduğunu söyledi.
Her yeni bir şey tattığında yüzündeki o ifade inanılmaz! Hepsini videoya alıp,bol bol fotoğraf çekiyorum. Annem bizim zamanımızda da Iphone olsaymış keşke diyor :D

Ayaklarını tutmaya,masa örtülerini çekmeye,saçlarımı yolmaya çok meraklı. Yıkanmayı ne kadar seviyorsa giyinmekten de bir o kadar nefret ediyor. Milletin çocuğu yıkanırken ağlar, benim ki giyinirken delleniyor. Sürekli bir ses çıkartma halindeyiz. Geveze olcak kesin. Eee armut dibine düşermiş. Sıkılınca içine güvercin kaçmıl gibi uu uu diye söyleniyor. Güldüğünde 4 dişi görünüyor. Kahkahası bir harika. Her geçen gün daha esmerleşiyor sanki.. Sevildiğini ve huzuru o kadar iyi anlıyor ki.. Bebekler gerçekten sünger gibi her duyguyu emiyorlar. Bu kadar sevgiyle,özveriyle,içimden taşan bir aşkla büyütürken oğlumu sabah haberlerinde anne-babasından şiddet gören o küçücük yavruların hikayeleri beni hüngür hüngür ağlatıyor.

O uyurken KPSS çalışmaya çalışıyorum. Anneannem anjiyo oldu ve annem onunla ilgilendiğinden bir süredir gelemiyor. Tek başıma da idare ediyorum ama… Sıpam büyüyor. 9-12 ylık kıyafetlerini giyiyor.Ellerini artık çok iyi kullanıyor aa buna rağmen en sevdiği diş kaşıyıcısı emziği :D Saçları uzadı ve kumrallaştı. Gözleri sanki ela olacak ama deneyimli anneler kahverengi olacak diyor. Ben ne zaman erkek desenli,koyu renkli şeyler giydirsem Anneannem “karartmışın gene oğlanı maviler beyazlar giydirsene” diye azarlıyor :) Dinlenmek için,ev işi için,ders için zaman kalsın diye uyu bebeğim uyu diye gözünün içine bakıyorum ama uyuduğu gibi de çok özlüyorum. Gidip gidip acaba uyanmış mıdır diye kontrol ediyorum.Uyansa bana gülse,elimi küçük pofuduk eli ile tutsa. Kocaman gözleriyle gözümün içine baksa.Hatta bir türlü fotoğrafını çekmeyi beceremediğim şekilde dudaklarını büzüp ağlamaya başlasa bile diyorum. Deli miyim,aşık mıyım,neyim?

Çoraplarını tamamen çıkartamasa da yarıya kadar çekiyor.Mecbur çıkartıp yeniden giydiriyorum.Ve o peynirli poğaçalarla mest oluyorum. Topuklar chery domates,parmaklar bezelye,ayağının üstü etli etli.Baş parmağının tombul kıvrımına girmiyorum bile ..

O ayaklar büyüyüp kocaman kıllı erkek ayağı olacak! Kim bilir nerelere basacak. Umarım Arda çok okuyan,çok gezen,benden daha iyi yazan bir çocuk olsun. İnşallah, onu bir dünya vatandaşı gibi yetiştirmeyi Allah bana nasip etsin…