Bebekle Uçak Yolculuğu

Arda 11,5 aylıkken Amerika'ya uçuşumuz;

İst Atatürk Havalimanı - Los Angeles İnternational Airportar arası gidiş 14, dönüş 12 saat net. THY ile direkt uçuş ile gittik biz. Taksi ile hava alanına vardık. Pusetimizi gümrükten geçene dek kullanıp anneme emanet ettik.Canım annem gocunmadan geri taşımış onu… Dolayısı ile giderken pusetimiz yoktu ve Arda’yı genelde kucakta taşımamız gerekti. Gate’e (giriş kapısına) kadar. O kadarcık mesafede bile kollarımız koptu. Bir de hediye aldığımız içkiler el bagajı filan. Pişman oldum baston puseti Türkiye’den almadığıma o an..

Neyse giriş kapısında saydım 7-8 bebekli çift var! Eyvah dedim. Çünkü uçak biletimizi aldıktan sonra ne zaman arasak bebek yatağı ve bebek yemeği rezervasyonu için telefonda bizi oyalayıp durdular. Yer hizmetlerinde de inanılmaz suratsız,uyuz bir kız vardı. Soru soruyorum telefondan başını kaldırıp gözüme bakmıyor! Neyse bindik uçağa yatak filan yok.Neyse ki hostesler çok güler yüzlü ve kibardı. Elimizden geleni yapacağız dediler ve yanımızda oturan çocuktan yerini değiştirmesini rica ettiler. Zaten çocuk da bu teklifi bekliyordu bence. 20’li yaşlarında hangi genç çığlık atan el çırpan saçını çekmeye çalışan bir bebe ile uçmak ister :D Hemen önümüzde 2 güzel sarışın kızın ortasına oturdu. Yol boyunca dönüp dönüp Arda’ya gülücükler attılar. 

Ben Madame Coco indirminden preslenmiş yastık almıştım el bagajıma açtım onu. Yemek sonrası biraz gezindik oynadık. Altını resmen ekmek kesme tathtası büyüklüğündeki alt aç olan minicik uçak tuvaletinde karı koca işbirliği ile değiştirdik. Yatırdım Arda’yı aramıza biraz salladım uyudu zaten kuzucum. Uyanır gibi olduğunda pışpışladım. 7 saat uyudu.

Yani arkadaşlar aaa küçücük bebekle onca yol ne yapacaksın,yandın,öldün,bittin dediğinde heee hee deyin ve geçin. Eğer siz rahat olursanız çocuğunuz da öyle olacak. Tek dikkat etmeniz gereken şey kalkışta ve inişte kulakları basınçtan etkilenmesin diye emzik vermek,su içirmek. Eğer kulakları acımızsa sıkıntı yok. Bir de Arda bebek kavanoz mamalarını sevmiyor. Onları reddetti tam bir öğün yetişkin yemeği yedi. Umduğumdan çok daha rahat geçti yolculuk ama yine de yoruldum çünkü döner de düşer korkusu ile rahat uyuyamadım hiç. Giderken jetlag olunmuyor bu arada dönerken olunuyor. Oyuncak olayını biraz abartmışım irili ufaklı 1 çanta dolusu oyuncağa gerek yokmuş 1 yeni oyuncak bir de en çok oyalandığı minyatür boy oyuncak almanız yeter de artar bile,zaten uçakta da yaşına göre mini bir oyuncak çantası veriyorlar.Onunla da bi 15-20 dk oyalandık biz :D 

Dönüş yolculuğumuzda onca gündür gezmenin gece yarısı tarta tarta bavul yapmanın verdiği yorgunluk ve gerginlik vardı. Bebek yatağı elbette yine yoktu yani o kısmı anlamadım rezervasyon için aradık. Aylar öncesinden yapamıyoruz dediler. Son hafta aradık. Son gün yapabiliyoruz dediler. Son gün aradık sistem açılmıyor check-inde yapacaksınız dediler. Check-in de de uçak biletini aldığınızda yapılmalıydı hepsi dolu dediler. Yine nasıl gittiysek aynı şekilde döndük. Arda da 2-3 saatlik 2 uyku uyudu. Biraz daha huysuzdu. E o da yorgundu. Ayakta sallamam gerekti. Bacak boyum iki koltuğa sığsın diye eşim yamuk oturdu ve ben sopa yutmuş gibi dimdik oturdum!Dönüş biraz daha zordu,kabul.İstanbul’a vardığımızda her Amerika dönüşünde hissettiğim şeyi hissettim. Neden geldim İstanbul’a!!? İnsanlar aniden suratsızlaştı,kabalaştı,bencilleşti. Puseti geç geliyor diye görevliye “sen kimsin!?” diye bağıran adam. Ona gülücükler atan bir bebeğe bile somurtarak bakan kadın gümrük memuresi! Bağrış çağırış keşmekeş. Direkt moralim bozuldu. Amerika’daki düzeni özleyiverdim gitti! O gece onca yorgunluğun eve kadar adım adım olan trafiğin üstüne bir de jetlag olan bebekle uğraşmak gözümde büyüdü. Yine canım annem yardım teklifimizi kırmadı geldi o gece bizde kaldı ben de 2-3 kez kalktım ama Arda sabaha kadar türlü oyunlar oynadı durdu onu çok özleyen fedakar anneannesiyle..

İşte uçak yolculuklarımızın hikayesi böyle.

Sizin bebeğinizle ilk uçuşunuz nereyeydi? Nasıl geçti yolculuk?

Hadi yorumlar gelsin…