Blog Fırtınası 19.Gün

Büyümüş de küçülmüş değil de çok bilmiş bir çocuktum ben...
Annem bırakmış beni kayak kursuna gitmiş. Bir de en son dakika kayıt olduğum için odaya en son girmişim. 3 ranzada boş kalan tek yer cam ve kalorifer dibinde üst kat. 
Neyse yattık uyuduk mecbur... Ama uyumak ne mümküm camdan ışık sızar gözüme girer,kalorifer dibi olduğu için kaynama derecesinde sıcak içersi,aşağı düşücem korkusuyla dönemem put gibi durmaktan oram buram ağrır.
Dedim bu böyle olmayacak!
Önce kendimi sakatlanma pahasına kalk zili çalmaya yakın aşağı attım.
Fakat uyuz çocuklardan hiç biri yerini vermek istemeyince bütün gün ağrıyan kol ile taytay yan yan yürüdüğümüz ilk kayak dersimi aldım.
O gece düştüğüm için kolum tay tay yürüdüğümüz çatı kurup durmayı öğrendiğimiz için ham bacaklarım kopuyordu ağrıdan. Yatıp uyumam şart yani..
Yat zili çalındı,kızlar dedim size bir hikaye anlatacağım.
Hepsi toplandı etrafıma ben de o güne kadar dinlediğim tüm hikayelerden en korkunç kısımları cımbızlayarak daha önce hiç duymadıkları cinli perili en korkuncundan bir iki hikaye anlattım. 
O kadar korktu ki bazıları bir arada yattı bazıları yatağına işedi :D
Ben se boşalan yataklardan birine kıvrılıp güzelce uyudum.
3-4 gece daha böyle geçti.Halimden memnundum,kayakta fırtına estirmeye başlamıştım.Annemi çağırmışlar.
Meğer uyuz kızlar onlara korku hikayeleri anlattığım için oda değişikliği istemişler.Ee bayıla bayıla dinliyordunuz ama :D
Neyse kursu kafa göz yarmadan bitirdik,sonuç mu? Elbette beğendiğim yatağı bana vermek zorunda kaldılar hahahaha
Dedim ya pek bilmiştim ben..