Blog Fırtınası 29.Gün

İnanılmaz bir şeydi bu ama her şey insan için diye düşündü belki de bininci kez!!
Masum bir oturma eylemi sırasında omurgasına isabet eden kapsül yüzünden belden aşağısı tutmuyordu artık.

Bunca okumuşluğu neye yaramıştı?Üniversiteyi 2 yıl üst üste kazanamamış sonra bir sene eve kapanıp deliler gibi ders çalışmıştı ve istediği bölüme girmiş,başarı ile mezun olmuştu.Erasmusda master yapmaya karar vermiş,Türkiye'den sayılı insanın başvurup çok nadiren kazanabildikleri sınavı kazanıp Almanya'da burslu master yapmıştı.Berlin'de yaşadığı her anı hasretle anıyordu şimdi..
Ya güzelim fiziği? O fiziği korumak için kaç kere rejim yapmış,kavitasyona,yosun tedavilerine gitmişti.Yoga,plates,kardiyo,yüzme,step hangi yıl ne moda ise denemişti. Artık kimse yüzü çok güzel ama biraz kilo verse demiyordu.Onca uğraştan sonra taş gibi olmuştu.
Ama işte bacaklarıydı artık taş gibi soğuk,hissiz olan... Kendine geldiğinde epidural gibi bir şey takılı olduğunu düşünmüştü ama ne yazık ki hiç hissedemiyordu bacaklarını.
Yeğenini bebek arabası ile çıkardığında lanet ettiği kaldırımlar kabusuydu şimdi. Metrobüs asansörleri çalışmıyordu çoğu zaman,kaldırımların taşları sürekli yenilenmekten yalama olmuştu,sandalyenin değil bebek arabasının tekerleği bile dönmüyordu üstünde.
Bir gün sağlıklı bir insanken öbürgün nasıl sakat olabilir bir insan diye geçirdi aklından.Gözleri doldu.Yaşadıklarını film sahnesi gibi tekrarlamaktan çıldırmak üzereydi artık!Evde kimse yoktu.
Annesi morali düzelsin diye tatlı yapacaktı,malzeme almak için arka sokaktaki markete kadar gitmişti.
Odasına sürdü sandalyesini,yatağının yanı başındaki komidinin çekmecesini usulca açtı.
Bir damla yaş süzüldü tek gözünden.Yutkundu ve uzattı nari beyaz elini...
...